22 maja w Auli Lubrańskiego Collegium Minus obchodziliśmy wyjątkową dla naszego Wydziału, jak i całego Uniwersytetu uroczystość – odnowienie doktoratu Profesora Edwarda Balcerzana. Jak zauważyła w laudacji Promotorka, prof. dr hab. Ewa Kraskowska, napisana pod kierunkiem prof. Jerzego Ziomka i obroniona przed pięćdziesięcioma pięcioma laty praca doktorska pt. „Bruno Jasieński po polsku i po rosyjsku. Stylistyczne problemy dwujęzyczności” to jedna z założycielskich prac współczesnych polskich badań nad przekładem i rodzącej się w owym czasie formacji badawczej nazwanej później „poznańską szkołą translatologiczną”.
Uroczystość nie była jednak tylko okazją do przypomnienia naukowych osiągnięć Profesora, choć te są nie do przecenienia. Rodzina, Przyjaciele, Uczniowie Profesora Balcerzana świętowali tego dnia przede wszystkim Jego niezwykłą osobowość. Dziekan WFPiK prof. dr hab. Tomasz Mizerkiewicz w laudacji mówił:
Uroczystość odnowienia doktoratu w centrum uwagi stawia osobę, ukazuje czyjś cały dorobek poprzez pryzmat osobowościowy. Pozwala nam to na uświadomienie sobie, że osobowość naukowa jako konstrukt ze słownika terminów Edwarda Balcerzana pomyślana być w tym przypadku musi jako najwszechstronniej przygotowana do pracy w obszarach intensywnych początków, inicjowania koncepcji badawczych, rewelatorskich wglądów, niezaprzeczalnych innowacji. Dzisiejsze odnowienie doktoratu dotyczy rozprawy, która sama była i pozostaje dziełem osobowości naukowej imponującej od dziesięcioleci zdolnością do kreowania „ciągu niekończących się początków”.
Profesor Balcerzan rzeczywiście wciąż śmiało kreuje nowe początki, czynnie angażując się w życie naukowe Zakładu Literatury XX Wieku, Teorii Literatury i Sztuki Przekładu IFP UAM, chętnie przedstawia własne teksty i z zapałem, acz po partnersku dyskutuje o cudzych, także doktoranckich. Za to zaangażowanie i aktywność Jego uczniowie, a także uczniowie uczniów są mu niezmiernie wdzięczni.
Drogiemu Panu Profesorowi składamy serdecznie gratulacje!
